Installatie
2015

De werkelijkheid van de glasplaat is bedrieglijk. Van nature is glas volkomen transparant. Juist omdat we er doorheen kunnen kijken, zijn we ons van het materiaal amper bewust. Maar de focus van ons kijken bepaalt wat we zien. Kijken we er doorheen, dan is de wereld achter het glas het beeld. En focussen we op het glas zelf dan zien we een spiegeling van de wereld aan deze kant van het glas. Het materiaal dat er niet lijkt te zijn draagt het beeld van twee werelden. Om de gelijkwaardigheid daarvan te behouden wordt de plaat perfect verticaal gehouden door twee dikke touwen. De stoere touwen zijn onmiskenbaar aanwezig, in fel contrast met het fragiele glas. Aan weerszijden van de plaat staat op de vloer een tikkende metronoom. De een geeft een rustig andante aan, terwijl de ander een onstuimig allegro laat horen. Twee verschillende tempi, twee botsende indelingen van tijd. 'Space Sculpture' is een bundeling van contrasten en ingehouden spanning. Het evenwicht is precair, zowel in materie als in tijd en ruimte.