Grossmut begatte mich
Pipilotti Rist
Solotentoonstelling
25 januari – 12 maart 2000
Vleeshal (Kaart)
Curator: Lex ter Braak
De eerste tentoonstelling van 2000 bestond uit het werk 'Grossmut begatte mich' van de Zwitserse kunstenaar Pipilotti Rist. De Vleeshal was, in 1996, de eerste instelling die werk van Rist aankocht.
Het werk maakte onderdeel uit van de 'Wild Walls' tentoonstelling (Amsterdam 1996). Door zijn vrije spel met elementen uit de wereld van de video-clips, de persoonlijke belevingswereld en de haast ongegeneerde inzet van zoet, meisjesachtig sentiment maakte het toen diepe indruk. Nu, bij hervertoning, heeft het niets van zijn magie verloren.
In de Vleeshal heeft Pipilotti Rist zorg gedragen voor de (nieuwe) installatie van het werk. De metershoge beelden op de achterwand van de hal trekken de toeschouwer een andere wereld in. De wand lijkt op een groot schildersdoek waar beeld na beeld op verschijnt en met even grote gebaren weer uitgewist wordt. Deze reeksen van associatieve beelden en motieven binnen motieven herinneren aan het sprookjesachtige van de verhalen uit Duizend en een Nacht. De mogelijke wens van de toeschouwer hier uren achter een in op te willen gaan, kan gehonoreerd worden. De rust van de hal en de uitnodigende bank bieden daar alle mogelijkheden toe.
Serie
Vleeshal is niet alleen een bijzonder centrum voor hedendaagse kunst dankzij haar atypische tentoonstellingsruimte en verrassende programmering, maar ook omdat zij een collectie heeft - een unicum. In de jaren 1990 werd onder impuls van toenmalig directeur Lex ter Braak aan een ambitieuze collectie van hedendaagse beeldende kunst begonnen. Deze collectie was bestemd voor een nieuw voorzien museum in Middelburg, met als werktitel Museum IX/13.
De collectie betreft twee blokken, enerzijds landelijke en lokale kunst uit de BKR-regeling (de afkorting BKR staat voor Beeldende Kunstenaars Regeling, een internationaal unieke regeling, die van 1949 tot 1987 kunstenaars een (tijdelijk) inkomen bood in ruil voor kunstwerken of andere artistieke tegenprestaties). Anderzijds een aanzet tot een radicaal internationale collectie hedendaagse kunst, met enkele grote ensembles van een beperkt aantal kunstenaars (met o.a. Jimmie Durham, Nedko Solakov, Suchan Kinoshita, Cameron Jamie, Pippilotti Rist en Job Koelewijn), maar te weinig om er zonder doorgedreven verdere collectie-uitbouw een lokale werking mee te kunnen opzetten. De stad Middelburg besloot dit museum niet te bouwen en de collectie niet verder te zetten. De aanzet van collectievorming had daardoor zijn mogelijke context en zichtbaarheid verloren en bezwaarde Vleeshal, voor wie de collectie een opslagkost en beheersvraagstuk was geworden.
Gezien de nauwe historische banden tussen Middelburg en Antwerpen, het collectieprofiel van het M HKA en het feit dat Bart De Baere lid was van de adviescommissie bij de samenstelling van de Vleeshal-collectie, werd ze aan het M HKA in langdurige bruikleen gegeven. M HKA gaf deze collectie een publiek bestaan door de kunstwerken te valoriseren in zijn collectietentoonstellingsbeleid.
Er is al jaren geen actief aankoopbeleid meer. De collectie wordt hier en daar uitgebreid met sporadische aankopen en schenkingen van kunstenaars die deel uitmaken van het Vleeshal-programma.