Linten, weefgetouwen en 18e-eeuwse stoplappen vormen de uitgangspunten voor small wares, de eerste Europese solotentoonstelling van Katie Schwab (1985). In de handel wordt de term ‘small wares’ (‘kleingoed’) gebruikt voor smalle repen textiel die bedoeld zijn om naden te verstevigen en te voorkomen dat stoffen ontrafelen. Voor deze tentoonstelling maakte Schwab nieuwe werken, waarin zij de noties reparatie en restauratie onderzoekt in relatie tot textieltradities en de architectuur van de Vleeshal.

Vroeger was het gebruikelijk om gebruikte stoffen met de hand te repareren. Sinds de industrialisatie is deze vaardigheid echter steeds zeldzamer geworden. Schwabs onderzoek bracht haar naar musea in Middelburg, Zutphen en Leeuwarden, waar ze stoplappen uit de depots bestudeerde. Deze geborduurde linnen doeken, gemaakt door meisjes die soms nog maar 8 jaar waren, documenteren kleurrijke oefeningen in het nauwkeurig repareren van stof door middel van steken en stoppen. De doeken dienden als proef voor potentiële werkgevers, om te bewijzen dat de meisjes en vrouwen die ze maakten bedreven waren in het onzichtbaar herstellen van stoffen.

De kleurentinten van de stoplappen bepalen het palet van het werk small wares & hard wares (2021); een serie van drie geweven linten. In samenwerking met ontwikkelaar en passementerie-expert Veva van der Wolf van het TextielLab in Tilburg maakte Schwab deze linten op een bandweefgetouw uit 1880. Net als in de historische stoplappen komen verschillende soorten strepen, gaten en reparaties terug in de linten, uitgevoerd in zijde, katoen en linnen. De levendige tinten oranje en roze die in het weefsel terugkomen verwijzen naar meekrap, een plant die van oudsher in heel Zeeland werd verbouwd voor de productie van textielkleurstof. Verftechnieken met meekrap verkende Schwab tijdens haar residentie in het voorjaar van 2021 in Cove Park, Schotland.

Schwab gebruikt de stenen muren van Vleeshal als een gigantische stoplap: de linten dansen over de muren, hangend aan stalen haken (‘hardware’) die speciaal op maat gemaakt zijn door de kunstenaar en SWARF. Deze haken zijn stalen interpretaties van de reeds in de ruimte aanwezige smeedijzeren ogen. Schwab bevestigde de nieuwe stalen haken in bestaande gaten in het metselwerk, waardoor small wares & hard wares de patronen van littekens in de architectuur volgt. Het werk alcove cushions (2021) is een serie werken gemaakt van aan elkaar genaaide stukken laken en restanten van wolproductie. De kussens zijn een uitnodiging om small wares te bekijken vanuit een andere hoek, namelijk vanuit de nissen in de muren van de Vleeshal. Vanuit de rondingen van het gewelfde plafond daalt strength study (2021) af, wijzend naar de lakenhal waar men ooit, in de ruimte recht boven de Vleeshal, in stof handelde. Het textiel is gemaakt van biaisband, een ‘small ware’ waarmee men ruwe randen van stoffen kan omzomen. Het werk is niet ingelijst of opgespannen. In plaats daarvan ondersteunen de biaisbanden zichzelf.

Schwabs interesse in naoorlogse architectuur en design leidde haar naar een bepaalde periode van reparatie en restauratie in de geschiedenis van de Vleeshal zelf. Het laatgotische stadhuisgebouw waar de Vleeshal onderdeel van is werd tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd door een brand. Om de verwoeste structuur te ondersteunen werd er na de oorlog een houten constructie tegen de gevel geplaatst en werd het puin omhuld met hout en beton om als basis te dienen voor een nieuwe fundering. De zichtbare tekenen van trauma werden op deze manier getransformeerd tot skelet van het herbouwde stadhuis. Met deze verborgen geschiedenis als metaforisch uitgangspunt en methodologie vormt small wares een subtiel onderzoek naar onzichtbare kracht en reparatie.

De tentoonstelling wordt begeleid door de small wares & hard wares editie. Deze bestaat uit een op maat gemaakte stalen haak –speciaal ontwikkeld voor de tentoonstelling door SWARF, een design collectief uit het Verenigd Koninkrijk– en een gezeefdrukte, biologische theedoek met het grafisch design van de tentoonstelling, ontwikkeld door vormgever Marianne Noordzij. De twee objecten functioneren samen of los van elkaar, en kunnen gebruikt worden in het dagelijkse leven. De editie is exemplarisch voor de manier waarop Schwab kunst en de huiselijke ruimte verbindt.

De eerste institutionele publicatie over het werk van de kunstenaar, Katie Schwab: Sample Book, wordt in coproductie uitgegeven door Vleeshal en Dent-de-Leone, onder redactie van Clare Molloy en ontworpen door transdisciplinair designcollectief Åbäke.