De ogen zijn waarschijnlijk
Anderhalf miljard jaar geleden
Ontstaan als een klein vlekje
Met lichtgevoelige cellen
Waarover de huid een lens is
Gaan vormen

Honderdvijftig jaar geleden
Vonden fox Talbot en een schilder
Die daguehre heette een licht-
Gevoelige plaat uit die zij
Konden fixeren. Sindsien 1s het
Beeld en is het maschinale beeld
Steeds verder uitgegroeid tot een
Overal aanwezig elektronisch beeld.

Maar wat ziet een vlieg die over
Een beeldscherm loopt? Wat zien
Vliegen eigenlijk door hun
Zeshoekig gestructureerde ogen.
Het schijnt dat de wereld er
Voor een vlieg als een vergrote
Krantefoto uiziet, als een
Raster dus.

Op tien kilometer hoogte, in 1977,
Tussen Madras en Bombay, keek ik
Uit het vliegtuigraam nar de talloze
Dorpen, terwijl er een vlieg steeds
Op en neer bleef vliegen en
Tenslotte op het glas van mijn
Horloge ging zitten.

Mijn schilderijen zijn evenredig
Aan de foto’s die ik maak. Mijn
Foto’s zijn geen voorafgaande
Waarnemingen voor het schilderen.
Het idee is altijd het eert,
Je ziet alleen wat je interesseert.
Ook wordt het oog voortdurend
Beinvloed door wat het niet kan
Waarnemen.

De horizon of gezichtseinder is
De uiterste begrenzing van wat
Die begrenzing ligt niet vast
En heeft altijd bijzondere aan-
Trekkingskracht gehad. Het is
Een plaats die niet bestaat,
Altijd op dezelfde hoogte als het
Eigen oog. Maar op zijn hoogst is
Het een gerichtheid van de blik
En uiteindelijk schept een mens
Datgene waarop hij zijn blik
Gericht houdt.