Servaas heeft inmiddels een geheel eigen plaats binnen de (inter)nationale videokunst weten te verwerven. Binnen zijn werken speelt de relatie beeld en geluid een belangrijke rol. Een tweede kenmerkende eigenschap is dat de toeschouwer niet zozeer wordt geconfronteerd met onbegrijpelijke en of ondoorzichtige technieken, maar dat Servaas deze juist verbergt en ondergeschikt maakt, zodat het uiteindelijke resultaat als iets “levends” van alledag overkomt. Met andere woorden een humoristische vermenselijking van het televisietoestel. Een vaak door hem hierbij gehanteerde techniek is de pneumatiek die zeer duidelijk tot uiting komt in de inmiddels klassiek geworden videosculptuur PFFT uit 1983. Naast deze sculptuur is nog een videotheaterwerk in de Vleeshal te zien waarin deze zelfde techniek wordt gebruikt getiteld “Court of Justice”. Het meest recente werk van Servaas “Shake Hands” sluit de rij.