Vleeshal presenteert van 22 oktober tot en met 11 december de groepstentoonstelling Beyond the Fragile Geometry of Sculpture.

De laatste jaren richt een nieuwe generatie kunstenaars zich in een reeks onderzoeken in toenemende mate op sculptuur. De tentoonstelling Beyond the Fragile Geometry of Sculpture vestigt de aandacht op de visies van een aantal van deze kunstenaars, bijvoorbeeld op de relatie tussen beeld en sculptuur, waarbij we zien hoe de fysieke dimensie van het werk tegenover de illusionistische dimensie van het beeld wordt gesteld. Een deel van deze nieuwe generatie kunstenaars benadert in hun sculpturen de fysieke, materiële en ruimtelijke dimensies vanuit een postconceptuele houding.

David Jablonowki

David Jablonowski zet vraagtekens bij de meeslepende extase van een technologische esthetiek: in zijn beelden laat hij zien dat technologie eigenlijk voortdurend achterhaald is, terwijl de kunst zich in tegenovergestelde richting lijkt te bewegen.

Astali/Peirce

Deze bijna posttechnologische esthetiek, waarin een esthetische vorm een zekere eigentijdsheid uitstraalt, is in haar meest existentiële dimensie aanwezig in de werken van het duo Astali/Peirce, dat een ployurethanen vloer een sterk materiële transformatie laat ondergaan, waardoor deze zijn vanzelfsprekende betekenis lijkt te verliezen.

Eva Berendes

Onderzoek van de elementen van het verleden, ontleend aan het modernisme, kenmerkt het werk van Eva Berendes, die zich verdiept in het neo-formalisme. Enerzijds is er de monumentaliteit van de geometrische vormen, anderzijds zijn er de volumes, die de twee- en driedimensionale relatie tussen sculptuur en beeld ambigu maken.

Italo Zuffi

Het werk van Italo Zuffi vertoont een spanning tussen industrieel formalisme en traditioneel sculpturaal onderzoek, een contrast tussen het absurde in de kunst en de technische functionaliteit die het beeld ergens tussen abstractie en het reproduceren van technologische constructies in plaatst.

Koenraad Dedobeleer

De relatie met de context wordt ter discussie gesteld in het werk van Koenraad Dedobeleer, die zich al enkele jaren richt op het meer conceptuele aspect van sculptuur en de nadruk legt op een dissociatieve relatie die voortvloeit uit een veranderende realiteit. Zijn sculpturen en installaties bevatten poëtische en narratieve verwijzingen.

Guillaume Leblon

Guillaume Leblon verkent in zijn werk de dialectiek tussen formalisme en de meer suggestieve dimensie van sculptuur. Zijn werk houdt verband met de temporele en existentiële dimensie van vorm en tijd in sculptuur.

Michael Dean

Michael Dean zet tekst en vorm tegenover elkaar; zijn sculpturen worden altijd gekenmerkt door een formele dialoog tussen taal en vorm. Zijn bijdrage aan de tentoonstelling Beyond the Fragile Geometry of Sculpture is een uiterst exact onderzoek naar het contrast tussen beeld en sculptuur, waarbij hij de contextualisering van de plek aan de orde stelt.