De uit Denemarken afkomstige kunstenaars Nina Beier (1975) en Marie Lund (1976) presenteren 'The Object Lessons' in De Vleeshal. Ze werken zowel individueel als samen. Dit is hun eerste tentoonstelling in Nederland en combineert zowel solo als gezamenlijk werk.

Beier en Lund hebben hun optredens, concrete objecten en immateriële interventies gebaseerd op de aanwezigheid van historie in (al bestaande) materialen en contexten. Hun werk speelt zich in toenemende mate af in de verbeeldingswereld tussen conceptie, perceptie en interpretatie. Bij eerdere tentoonstellingen werd met ‘work in progress’ het tijdelijk karakter benadrukt en geprobeerd het verleden te reproduceren.

Zo werd voor het werk 'Autobiography (If these walls could speak)' het personeel van een galerie gevraagd om, op basis van hun herinnering, alle gaten in de muur, van opgehangen werk uit het verleden, uit te hollen en duidelijk zichtbaar te maken. De gaten toonden de (spookachtige) aanwezigheid van eerdere tentoonstellingen. Tot aan het einde vormde het werk een soort ritueel waarbinnen de oude tentoonstellingen opnieuw konden bestaan, waarna het proces omgekeerd weer werd herhaald. Het laten zien van geschiedenis waarbij het oorspronkelijke engagement is verdwenen speelt een rol bij het werk 'Archives (World Peace)'. Oude ‘peace’ posters werden dubbelgevouwen (met de afbeelding naar binnen) ingelijst en opgehangen. Dat niets permanent is benadrukt het werk '(Calling) Loss and Cause'. Van verdwenen sculpturen uit publieke en privé collecties zijn tijdelijke reproducties gemaakt. Deze ongebakken klei modellen worden vernietigd zodra de originelen weer opduiken.

In het decor van De Vleeshal, een monumentale ruimte met een historie van ontwerp, destructie en wederopbouw, onderzoeken de verschillende werken hun eigen (tijd)verloop en verschillende niveaus van presentatie en representatie. Zo is 'The Remains (The Making of)' een schaalmodel van de tentoonstelling dat, gedurende de tentoonstelling, uit kalksteen gehakt wordt. Het toont tegelijkertijd het unieke moment van het maken, tentoonstellen en bekijken.

De verschillende werken die deel uit maken van The Object Lessons ‘beginnen’ vanuit een conceptueel idee, maar veranderen door de confrontatie met de ruimte of met het publiek, met een nog onbekende uitkomst. Hiermee wordt een structuur beoogd die een open blik aanmoedigt. De werken zijn afhankelijk van de toeschouwer en de ruimte, die een cruciale rol spelen in het toekennen van betekenis. Omdat het kijken en interpreteren door de toeschouwer zo belangrijk is, lijkt deze tentoonstelling een voltooid doel in het algemeen in twijfel te trekken. Het moment, de ontwikkeling en het proces van ontstaan, zijn belangrijker dan een vaststaand eindresultaat. De werken presenteren zichzelf als rituelen die op verschillende wijze het verstrijken van tijd vastleggen, en de impact van deze tijdelijkheid op het materiaal en de betekenis benadrukken.

Beide kunstenaars studeerden aan het Royal College of Art in Londen en laten zich vertegenwoordigen door de galeries van Croy Nielsen in Berlijn, Proyectos Monclova (Mexico) en Laura Bartlett in Londen.

Eerder werk was te zien in onder meer Hayward en Tate Modern in Londen, MART in Trento/Rovereto, de Skuc Gallerie in Ljubjana, Betonsalon in Parijs en diverse galerieën en tentoonstellingsruimten in Mulhouse, Hannover en Zürich.