De Vleeshal is een plek bij uitstek om 'FUNK STADEN' – dat tijdens Documenta XII in Kassel te zien was als videodrieluik – voor de eerste keer te tonen als fascinerende achthoekige installatie die de toeschouwers uitdaagt om hun vooroordelen over en afstand tot de ander te heroverwegen.

Voor 'FUNK STADEN' hebben Dias & Riedweg samengewerkt met funkdansers uit favela’s in Rio de Janeiro om via dit werk een verbinding tot stand te brengen tussen Funk Carioca (Portugees voor ‘Funk uit Rio de Janeiro’) en het in 1557 verschenen boek ‘Waerachtige Historie en beschrijvinge eens Landts in America gheleghen, wiens inwoonders Wilt, Naect, seer godtloos ende wreede Menscheneeters zijn’ van Hans Staden (1527-1578).

Sinds 1993 werken Mauricio Dias (Rio de Janeiro, 1964) en Walter Riedweg (Luzern, 1955) samen aan projecten waarin ze onderzoeken hoe de psychologie van het individu de openbare ruimte beïnvloedt, en waarin thema’s als anders zijn en perceptie centraal staan. Als vertrekpunt kiezen ze vaak performanceachtige processen die leiden tot een specifieke uitwisseling met bepaalde groepen uit de maatschappij en die gericht zijn op identiteit en de betrokkenheid van de deelnemers. De resultaten van deze ontmoetingen met de ander krijgen een vaste vorm in poëtische video-installaties, zoals 'FUNK STADEN' (2007-2008).

De Vleeshal is een plek bij uistek om 'FUNK STADEN' – dat tijdens Documenta XII in Kassel te zien was als videodrieluik – voor de eerste keer te tonen als fascinerende achthoekige installatie die de toeschouwers uitdaagt om hun vooroordelen over en afstand tot de ander te heroverwegen.

Voor 'FUNK STADEN' hebben Dias & Riedweg samengewerkt met funkdansers uit favela’s in Rio de Janeiro om via dit werk een verbinding tot stand te brengen tussen Funk Carioca (Portugees voor ‘Funk uit Rio de Janeiro’) en het in 1557 verschenen boek ‘Waerachtige Historie en beschrijvinge eens Landts in America gheleghen, wiens inwoonders Wilt, Naect, seer godtloos ende wreede Menscheneeters zijn’ van Hans Staden (1527-1578). Het werk laat zien dat de wijze waarop de ander werd weergegeven in de tijd van de eerste contacten tussen Europeanen en inheemse stammen niet eens zo heel anders is dan de wijze waarop de media nu hun autoriteit gebruiken om bepaalde groepen uit de maatschappij te marginaliseren ten gunste van politieke of industriële machten. Tegenover deze gekleurde kijk op de ander stellen de kunstenaars hun poëtische blik, die zich richt op een hedendaags fenomeen dat in de favela’s van Rio de Janeiro tot ontwikkeling kwam en tot nu toe grotendeels verborgen is gebleven voor de buitenwereld. Dias & Riedweg vroegen een groep dansers negen van de oorspronkelijke houtsneden uit Stadens boek tot leven te brengen in hedendaagse tableaux vivants in funkstijl.

Net als diverse eerdere werken van Dias & Riedweg, is ook 'FUNK STADEN' gerealiseerd als een werk bestaande uit drie videoprojecties, ditmaal gecombineerd met spiegelende oppervlakken die samen een achthoekige arena vormen waarin twee tamelijk onbekende en gemarginaliseerde culturen in close-up worden bekeken. Ze worden naast en tegenover elkaar geplaatst in videobeelden die worden gemengd met hun spiegelbeelden en die van de kijkers. De spiegelende oppervlakken vangen de kijker in een hallucinatoire ruimte en voegen zo een extra laag toe aan het verhaal, waarin de weerspiegeling van hun lichaam deel gaat uitmaken van Stadens wereld van de zestiende-eeuwse Tupinambá en die van de hedendaagse funkdansers.

Het werk overbrugt de vierhonderdvijftig jaar die Hans Staden scheidt van de funkeiro’s, en hiermee een ogenschijnlijk grote historische en culturele kloof. Het sleept de kijker mee in een maalstroom van ruimte en tijd zodat deze deelnemer wordt van het werk in plaats van toeschouwer. De confronterende, rijke gelaagdheid van het werk wordt nog versterkt doordat het wordt getoond in de gotische architectuur van De Vleeshal, waar in de tijd dat Staden door de Tupinambá gevangen werd gehouden vlees werd verhandeld en die nu – en dat lijkt al even goed te passen – een ruimte is voor tentoonstellingen, gericht op recente ontwikkelingen in de hedendaagse cultuur in de breedste zin van het woord.