De Verborgen Stad was een project rond de achterommetjes van Middelburg. Dit project beoogde de keerzijde van de stad in volle omvang zichtbaar te maken.

De verborgen stad is de benaming voor de smalle straatjes, nauwe stegen en oude brandgangen die als een onzichtbaar web zijn ingeweven tussen de hoofdstraten van Middelburg. Het grootste deel van deze straatjes heeft lang gesluimerd. Door ze in kaart te brengen en door middel van een route met elkaar te verbinden, beoogde De Verborgen Stad ze in al hun diversiteit zichtbaar te maken.
Drieëntwintig commentatoren – waaronder kunstenaars, critici, schrijvers en filosofen – werd gevraagd vanuit hun eigen discipline de verborgen stad, in al haar gelaagdheid, bloot te leggen. Ook de bezoeker werd hiertoe uitgenodigd.

Sommigen gaven hun visie op de verborgen stad in het web van de achterommetjes zelf. Zo verkende Róza El-Hassan met haar mobiel straatmeubilair en mobiele tuin de grenzen tussen openbare, private en verborgen ruimtes. Op het parkeerplein van Sinke Komejan (Bellinkstraat) waren geluidsopnamen te horen die Marinus Boezem in 1979 had gemaakt van de spreeuwen die in zwermen op de parkeerplek neerstreken.

Andere commentatoren toonden hun bijdrage in De Vleeshal. Van Bas Czerwinski werden foto’s gepresenteerd die hij in 1997 van de achterommetjes had gemaakt. Christoph Fink verbeelde in een meterslange tekening zijn wandelingen naar, door en vanaf de verborgen stad. Van Calin Dan lagen verspreid door De Vleeshal gipsen afgietsels van plekken uit de verborgen stad.
Binnen en buiten werden met elkaar verbonden door het radiostation van Justin Bennett, dat contact legde tussen het publiek in De Vleeshal en de mensen die zich door de verborgen stad bewogen.
De Verborgen Stad werd mogelijk gemaakt door de ondersteuning van: de Mondriaan Stichting; de Gemeente Middelburg; Zeeland Nazomer Festival; VVV Zeeland; Omroep Zeeland; ZWN; Stichting Artimo; Broadcast Partners; CBK Rotterdam; SJIEP Hifi; The British Council; IVS; en Sinke Komejan.