De Middelburgse kunstenaar Bregje de Heer ontwierp speciaal voor De Kabinetten van De Vleeshal drie ruimtelijke installaties.

Een schaalmodel van ruim negenduizend minutieuze stoeltjes in een arena-opstelling transformeerde de middelste ruimte van De Kabinetten van De Vleeshal tot een theatrale ruimte. De lege tribunes ademden grote verlatenheid uit, maar riepen tegelijk het beeld op van een enorme menigte. Voor de tribunes stond een rechthoekige bank, die tevens het podium van de arena vormde. Voor bezoekers die op deze bank plaatsnamen, werkte het schaalverschil tussen henzelf en het kunstwerk vervreemdend. Dit gevoel van vervreemding werd nog eens versterkt doordat bezoekers in de theatrale opstelling steeds van rol wisselden: het ene moment toe-schouwers, het andere acteurs voor een imaginair publiek.

De werken in de twee andere Kabinetten hadden een meer directe relatie met de architectuur. In het derde kabinet werd een dakspant gespiegeld op de vloer. Deze ingreep is typerend voor het werk van De Heer: de vormen die zij voor haar ruimtelijke composities gebruikt zijn dan wel van hun oorspronkelijke functie ontdaan; ze herinneren nog wel aan die functie. Een ander voorbeeld was de vorm van het raampje in een van de kabinetten, die De Heer elders in de ruimte kopieerde. Het had zowel een kleine boekenkast kunnen zijn, als een verwijzing naar de vormabstracties van Donald Judd.