In BLIK heeft Hans van Houwelingen, analoog aan dergelijke presentaties, zijn visie op de stad gegeven. Deze visie is een mengeling van commentaar, kritiek, humor en betrokkenheid die zich ook laat lezen als een correctie van het politiek gekoesterde zelfbeeld.

Van de stad worden aspecten verbeeld die deel uitmaken van haar nog levende geschiedenis zoals het bombardement aan het begin van de tweede wereldoorlog en aspecten die haar plaats in het heden bepalen zoals de dreiging van het water, haar toeristische presentatie en haar worsteling met haar eigen ontwikkeling. De samenhang tussen de taferelen is, als gebruikelijk bij dergelijke “nalevingen” van het verleden, meer speculatief dan dwingend. En ook in de nalevingen van Hans van Houwelingen gaat het eerder om de directe ervaring dan de esthetische distantie.

De middelen die Hans van Houwelingen hiervoor gebruikt zijn ontleend aan het idioom van de beeldende kunst, de reclame, de publieke voorlichting en het thema-park. Door zijn versnijding van deze middelen en door ze te verweven met autobiografische elementen is de tentoonstelling BLIK de getuigenis van een artistieke ervaring van de stad. En in haar presentatie een voorstel tot herformulering van de gegeven (politieke en artistieke) modellen.