2024–2025

Voor de zesde editie van ‘Oemoemenoe’ hebben kunstenaars Salim Bayri en Ghita Skali een project ontwikkeld waarin zij sociale systemen en de dynamiek binnen Zeeuwse gemeenschappen onderzoeken. Bayri en Skali hebben voor dit project een deurmat ontworpen die in een oplage van 250 stuks is geproduceerd. Deze deurmatten zijn op 23 april 2025 in het geheim verspreid in straten rondom de Oostkerk in Middelburg, in het holst van de nacht en zonder afzender. In de dagen daarna hebben bewoners de Zeeuwse pers ingelicht en deden geruchten over het ‘deurmattenmysterie’ de ronde.

Salim Bayri en Ghita Skali wilden met het alledaagse object van een deurmat een web van roddels en sociale dynamiek binnen Zeeuwse gemeenschappen ontrafelen. Het project gebruikt de metafoor van deuropeningen om ideeën te verkennen over verbondenheid, sociale rollen en de manier waarop reclame ons beïnvloedt. Vleeshal heeft na de geheime verspreiding van de matten de lokale website en Instagram account Wij zijn De Stad, waarop verslag wordt gedaan van alle nieuwtjes in en rondom Middelburg, ingelicht over de mysterieuze gebeurtenis met als doel om de geruchten op gang te brengen. Ook de Zeeuwse pers, zoals Omroep Zeeland en de PZC, deed verslag van de deurmatten en interviewde verschillende buurtbewoners.

Op 26 juni 2025 werd bekendgemaakt dat de deurmatten onderdeel zijn van ‘Oemoemenoe’, het lokaal nomadisch programma van Vleeshal. Bewoners die een deurmat hadden ontvangen, kregen hiervoor een anonieme uitnodiging. Op de dag van de bekendmaking waren zij allemaal welkom bij de onthulling in de Oostkerk, waar naast Vleeshal ook de kunstenaars Bayri en Skali aanwezig waren.

Over de kunstenaars:Salim Bayri's multidisciplinaire praktijk omvat video's, installaties, draagbare kunstwerken, apps, tekeningen en digitale prints. Zijn werk brengt bewust contrasten en confrontaties teweeg tussen beelden, situaties, technologieën en culturele gebruiken. Een vergelijkbare scherpe benadering is terug te vinden in het werk van Ghita Skali. Zij maakt gebruik van opvallend nieuws, roddels en propaganda om institutionele machtsstructuren te ondermijnen—zoals die van de westerse hedendaagse kunstwereld, staatsonderdrukking en regeringspolitiek. Het duo werkte eerder samen voor de tentoonstelling Dead Skin Cash in W139, waarin ze dode huid presenteerden als symbolisch betaalmiddel.